Οι συλλογικοί αγώνες ξανά στο εδώλιο
ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ
Τον Σεπτέμβρη του 2005 το πρυτανικό συμβούλιο προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει την φοιτητική λέσχη. Ο Σύλλογος Φοιτητών (ΣΦ) προχώρησε σε δυναμικές κινητοποιήσεις, μαζικές γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις και σπασίματα διαγωνισμών, για να την αποτρέψει. Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων δημοσιογράφοι μαζί με το πρυτανικό συμβούλιο προσπάθησαν να τις συκοφαντήσουν. Σε απάντηση αυτών των λασπολογιών ένας συμφοιτητής μας παρενέβη σε μια ζωντανή εκπομπή προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον ΣΦ. Τα λόγια του διαστρεβλώθηκαν σκοπίμως και ο τότε πρύτανης Καραμπίνης έκανε μήνυση και αγωγή σε βάρος του φοιτητή, ζητώντας 200.000 ευρώ και ένα χρόνο φυλάκιση, προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Φυσικά ο ΣΦ υπερασπίστηκε το διωκόμενο μέλος του και αποφάσισε μια σειρά κλιμακούμενων κινητοποιήσεων με αποκορύφωμα το χτίσιμο του γραφείου του Καραμπίνη. Ήταν μια συμβολική ενέργεια που είχε σκοπό να δείξει πως καθηγητές που κάνουν μηνύσεις σε αγωνιζόμενους φοιτητές δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο. Μετά από την δημοσιότητα που έλαβε το θέμα ασκήθηκε από τον εισαγγελέα δίωξη σε έξι συμφοιτητές μας.
Η δυναμική υπεράσπιση του διωκόμενου από τον ΣΦ πίεσε και απομόνωσε τόσο πολύ τον Καραμπίνη που αναγκάστηκε να αποσύρει και τη μήνυση και την αγωγή, παραδεχόμενος μάλιστα και το λάθος του (sic) να προχωρήσει στις παραπάνω ενέργειες. Σειρά είχε η δίκη των έξι συμφοιτητών μας στην οποία αθωώθηκαν ομόφωνα και μάλιστα και με πρόταση του εισαγγελέα. Σε αυτήν την απόφαση συνέβαλαν καθοριστικά οι κινήσεις αλληλεγγύης και η μαζική παρουσία φοιτητών, περίπου 250 από όλη την βόρεια ελλάδα μέσα και έξω από τα δικαστήρια. Η απόφαση αυτή δεν έγινε αρεστή από συντηρητικούς πολιτικούς και δικαστικούς κύκλους και ασκήθηκε έφεση στους έξι αθωωθέντες η οποία θα εκδικαστεί στις 28 Απρίλη στο εφετείο της Κομοτηνής.
Η απόφαση για την έφεση αυτή είναι πρωτοφανής καθώς σε περίπτωση ομόφωνης αθώωσης είναι εξαιρετικά σπάνιο να ασκηθεί έφεση και η κίνηση δείχνει την προσπάθεια του κράτους να τρομοκρατήσει κάθε αγωνιζόμενο. Η κίνηση αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει αντιλαϊκά μέτρα η οποία φοβούμενη μαζικές κινητοποιήσεις έχει ανάγκη να καταστείλει και να τρομοκρατήσει το λαϊκό κίνημα.
Αλλεπάλληλες είναι μάλιστα οι επιθέσεις στο πανεπιστημιακό άσυλο που αποτελεί κοινωνική κατάκτηση, η οποία προστατεύει τις δυναμικές κινητοποιήσεις απέναντι στην κρατική καταστολή. Κρίνοντας από τις δύο πρόσφατες παραβιάσεις του ασύλου στο ΕΜΠ και στο ΑΠΘ, θεωρούμε προφανή την κλιμάκωση τέτοιων κινήσεων από πλευράς του κράτους.
Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαριστεί ότι η δίωξη αυτή δεν αποτελεί προσωπική υπόθεση των έξι διωκόμενων αλλά επίθεση ενάντια στο φοιτητικό κίνημα της Ξάνθης. Γι' αυτό η απάντηση μας πρέπει να είναι συλλογική καθώς μια αθώωση θα αποτελέσει νίκη ενάντια σε πολιτικές καταστολής και σημαντική παρακαταθήκη για τους επόμενους αγώνες.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης
(Ε.Π.Α.Α.-Ε.Α.Α.Κ., Α.Π.Φ, Ανένταχτοι Αγωνιστές)
Τον Σεπτέμβρη του 2005 το πρυτανικό συμβούλιο προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει την φοιτητική λέσχη. Ο Σύλλογος Φοιτητών (ΣΦ) προχώρησε σε δυναμικές κινητοποιήσεις, μαζικές γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις και σπασίματα διαγωνισμών, για να την αποτρέψει. Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων δημοσιογράφοι μαζί με το πρυτανικό συμβούλιο προσπάθησαν να τις συκοφαντήσουν. Σε απάντηση αυτών των λασπολογιών ένας συμφοιτητής μας παρενέβη σε μια ζωντανή εκπομπή προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον ΣΦ. Τα λόγια του διαστρεβλώθηκαν σκοπίμως και ο τότε πρύτανης Καραμπίνης έκανε μήνυση και αγωγή σε βάρος του φοιτητή, ζητώντας 200.000 ευρώ και ένα χρόνο φυλάκιση, προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Φυσικά ο ΣΦ υπερασπίστηκε το διωκόμενο μέλος του και αποφάσισε μια σειρά κλιμακούμενων κινητοποιήσεων με αποκορύφωμα το χτίσιμο του γραφείου του Καραμπίνη. Ήταν μια συμβολική ενέργεια που είχε σκοπό να δείξει πως καθηγητές που κάνουν μηνύσεις σε αγωνιζόμενους φοιτητές δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο. Μετά από την δημοσιότητα που έλαβε το θέμα ασκήθηκε από τον εισαγγελέα δίωξη σε έξι συμφοιτητές μας.
Η δυναμική υπεράσπιση του διωκόμενου από τον ΣΦ πίεσε και απομόνωσε τόσο πολύ τον Καραμπίνη που αναγκάστηκε να αποσύρει και τη μήνυση και την αγωγή, παραδεχόμενος μάλιστα και το λάθος του (sic) να προχωρήσει στις παραπάνω ενέργειες. Σειρά είχε η δίκη των έξι συμφοιτητών μας στην οποία αθωώθηκαν ομόφωνα και μάλιστα και με πρόταση του εισαγγελέα. Σε αυτήν την απόφαση συνέβαλαν καθοριστικά οι κινήσεις αλληλεγγύης και η μαζική παρουσία φοιτητών, περίπου 250 από όλη την βόρεια ελλάδα μέσα και έξω από τα δικαστήρια. Η απόφαση αυτή δεν έγινε αρεστή από συντηρητικούς πολιτικούς και δικαστικούς κύκλους και ασκήθηκε έφεση στους έξι αθωωθέντες η οποία θα εκδικαστεί στις 28 Απρίλη στο εφετείο της Κομοτηνής.
Η απόφαση για την έφεση αυτή είναι πρωτοφανής καθώς σε περίπτωση ομόφωνης αθώωσης είναι εξαιρετικά σπάνιο να ασκηθεί έφεση και η κίνηση δείχνει την προσπάθεια του κράτους να τρομοκρατήσει κάθε αγωνιζόμενο. Η κίνηση αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει αντιλαϊκά μέτρα η οποία φοβούμενη μαζικές κινητοποιήσεις έχει ανάγκη να καταστείλει και να τρομοκρατήσει το λαϊκό κίνημα.
Αλλεπάλληλες είναι μάλιστα οι επιθέσεις στο πανεπιστημιακό άσυλο που αποτελεί κοινωνική κατάκτηση, η οποία προστατεύει τις δυναμικές κινητοποιήσεις απέναντι στην κρατική καταστολή. Κρίνοντας από τις δύο πρόσφατες παραβιάσεις του ασύλου στο ΕΜΠ και στο ΑΠΘ, θεωρούμε προφανή την κλιμάκωση τέτοιων κινήσεων από πλευράς του κράτους.
Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαριστεί ότι η δίωξη αυτή δεν αποτελεί προσωπική υπόθεση των έξι διωκόμενων αλλά επίθεση ενάντια στο φοιτητικό κίνημα της Ξάνθης. Γι' αυτό η απάντηση μας πρέπει να είναι συλλογική καθώς μια αθώωση θα αποτελέσει νίκη ενάντια σε πολιτικές καταστολής και σημαντική παρακαταθήκη για τους επόμενους αγώνες.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης
(Ε.Π.Α.Α.-Ε.Α.Α.Κ., Α.Π.Φ, Ανένταχτοι Αγωνιστές)
